زمان مطالعه: < 1 دقیقه
حکم مسأله ذکر نشده فقط گفته است (احتیاط این است که) و یا گفته است (احتیاط واجب این است که) مقلّد موظّف است یکى از این دو کار را انجام دهد:
الف: براساس همین احتیاط عمل کند.
ب: اگر مجتهد دیگرى که از نظر علمى نسبت به همسطح ایشان یا ایشان پایینتر و از دیگران بالاتر است در این مسأله فتوا داده است، به فتواى او عمل کند.
مثال: اگر از روى معصیت یا به واسطه ی عذرى، نماز مغرب یا عشا را تا
**راه سبز، ص: 41@
نصف شب نخواند، بنابر احتیاط واجب، باید تا قبل از اذان صبح، بدون این که نیّت اداء یا قضا کند نماز را بجا آورد.(1).
1) توضیح المسائل، مسأله ی 739.
