فرارسیدن وقت هر نماز با «اذان» اعلام مىشود. هنگام سپیدهى صبح، ظهر، عصر، غروب آفتاب و در نخستین لحظات تاریک شدن هوا در هر منطقهى اسلامى با آهنگ روحنواز اذان به همه اعلام مىشود که وقت نماز فرا رسیده است:
«الله اکبر، الله اکبر. الله اکبر، الله اکبر.»
خدا از همه بزرگتر است.
«اشهد ان لا اله الا الله. اشهد ان لا اله الا الله.»
آشکارا مىیابم و بر این یافته خود گواهى مىدهم که جز آفریدگار جهان خدایى نیست.
«اشهد ان محمدا رسول الله. اشهد ان محمدا رسول الله.»(1).
**سرود یکتاپرستى، ص: 110@
آشکارا مىیابم و بر این یافتهى خود گواهى مىدهم که محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) پیغمبر خداست.
«حى على الصلاة. حى علی الصلاة.»
زود براى نماز بیایید.
«حى على الفلاح. حى على الفلاح.»
به سوى رستگارى بشتابید.
«حى على خیر العمل. حى على خیر العمل.»
به سوى بهترین کارها بشتابید.
«الله اکبر. الله اکبر.»
خدا از همه بزرگتر است.
«لا اله الا الله.»
جز آفریدگار جهان خدایى نیست.
1) اذان و اقامه در همهى کتابهاى فقه شیعه و عموم روایاتى که از ائمه طاهرین – سلام الله علیهم اجمعین – در کتابهاى حدیث شیعه نقل شده به همین صورت آمده است. رسالهى عملیه توضیحالمسائل نیز در مسألهى 918، اذان و اقامه را به همین صورت بیان کرده و بعد در مسأله شمارهى 919 دربارهى شهادت به ولایت چنین گفته است: «اشهد ان علیا ولى الله» جزء اذان و اقامه نیست، ولى خوب است بعد از «اشهد ان محمدا رسول الله» به قصد قربت گفته شود.
