زمان مطالعه: < 1 دقیقه
توابا! عذرم را بپذیر که خستگان بىامید بخششت، خستگى تحمل نتوانند کرد و شیفتگان تو در زمین دردمندانند که به جرم دوست داشتنت محکوم به دردند؛ چه آنها که عشق تو در دل نپروراندهاند، بىدرد و فارغ از غمند. مسجون خاک، بیچاره است و اگر مطرود تو باشد، بیچارهتر. اگر محبوس خاکم، منفور خویش مگردانم، اگر بیچارهام بیچارهترم مکن.
**سجدهى دل یا قلب نمازگزار، ص: 84@