[اسحاق: فرزند ابراهیم خلیل الرحمن، وى کوچکترین فرزند او بود که حضرت ابراهیم او را در سرزمین فلسطین به جاى نهاد و فرزند بزرگتر را که اسماعیل بود به مکه برد. و از این رو اسحاق جد اعلاى بنىاسرائیل و اسماعیل جد اعلاى عرب مستعربه گردید. مادرش ساره نام داشت و او در بئر سبع از بلاد فلسطینى جاى داشت و در سالى که خشکسالى و قحطى به وى روى آورد به جرار منتقل شد، و چون مواشى و حیوانات زیادى داشت مورد رشک و حسد اهالى آنجا شد و به ناچار باز به موطن خود برگشت. وى با ربقاء دختر بتوئیل ازدواج نمود و از او دو فرزند به نام یعقوب و عیص آورد.
از امام صادق علیهالسلام روایت است که وى صد و هشتاد سال عمر کرد (دهخدا و بحار:11 / 65). نام این پیغمبر هفده بار در قرآن کریم آمده و ولادتش به نحو معجزه بیان گردیده که مادرش در آن روز، روزگار پیرى را مىگذرانیده است «و امرأته قائمة فضحکت فبشرناها بإسحاق و من وراء إسحاق یعقوب – قالت یا ویلتى ءألد و أنا عجوز و هذا بعلى شیخا إن هذا لشىء عجیب» هود (11): 71 – 72.
و او را پیامبرى شایسته خوانده: «و بشرناه بإسحاق نبیا من الصالحین» صافات: (37): 112[ ]یعقوب: بن اسحاق بن ابراهیم خلیل و نام دیگرش (یا لقبش) اسرائیل. وى پدر بنىاسرائیل و از پیغمبران خدا است. یعقوب با برادرش عیسو (یا عیش) از ربکا خواهر شعیب توام بوده و در سرزمین کنعان از شام بزرگ مىزیسته. وى 147 سال زندگى کرد. او 2206 سال پیش از میلاد متولد شد. قبر او در فلسطین شهر خلیل (حبرون) است. (قاموس کتاب مقدس و قاموس الاعلام ترکى)
یعقوب را دوازده فرزند بوده به نامهاى: روبیل، شمعون، لاوى، یهودا، زبالون و یشحر که این شش از لیا دختر دائىاش لبان بن بتوئل بودند و چون وى بمرد یعقوب با خواهرش راحیل ازدواج کرد و از او یوسف و بنیامین آورد. و چهار پسر دیگرش به نامهاى: دان، نفتالى، جاد و اشر از دو کنیز بودند (کامل ابن اثیر)
یعقوب در مصر وفات یافت و جسدش را فرزندان به حبرون منتقل و در آنجا به خاک سپردند]
در زمینهى امر حضرت حق به نماز، به عباد شایستهاش حضرات اسحاق
**سیماى نماز، ص: 41@
و یعقوب و سایر انبیاى از ذریهى ابراهیم در قرآن کریم مىخوانیم:
«و وهبنا له إسحاق و یعقوب نافلة و کلا جعلنا صالحین – و جعلناهم أئمة یهدون بأمرنا و أوحینا إلیهم فعل الخیرات و إقام الصلوة و إیتاء الزکوة و کانوا لنا عابدین»(1).
و اسحاق و یعقوب را به عنوان عطایى افزون، به او بخشیدیم و همه را افرادى شایسته قرار دادیم – و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت مىکردند، و انجام دادن کارهاى نیک و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات را به آنان وحى کردیم، و آنان فقط پرستش کنندگان ما بودند.
**سیماى نماز، ص: 42@
1) انبیاء (21): 72 – 73.
