زمان مطالعه: < 1 دقیقه
نگو دروغ است، به پارههاى این آتش، دل نازکم، نسوزان. نگو گزاف است، به قطرههاى این آب، آتش عشقم فرونشان. نگو کذب است، نازگلهاى دوست داشتنت از من نستان. شهادت من، گواهى من بر یگانگىات، دروغ نیست، گزاف نیست، کذب نیست، من با جزء جزء تن و روان، بندگى درگهت را مىکنم، سجدهات مىکنم، به پایت مىافتم، خاک درگهت را سرمهى چشمانم مىکنم، اشک مىریزم، شیون مىکنم، زار مىزنم، تقدیس و تسبیحت مىکنم، صدایت مىزنم، خواب را بر این چشمها، استراحت را بر این تن حرام مىکنم، تا بدانى که شهادتم، گواهىام، راست است، حقیقت است، صدق کلام است.
قل ان صلاتى و نسکى و محیاى و مماتى لله رب العالمین؛ (1).
بگو: همانا نماز من و پرستش من و زندگى و مرگم از آن پروردگار جهانیان است.
**سجدهى دل یا قلب نمازگزار، ص: 88@
1) انعام (6) آیهى 162.