زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در پایان این سفر، که ملکوتىترین سفر انسان به سوى خداست، آنچنان فکر و روح اوج مىگیرد که آدمى خود را در برترین مقام معنوى مشاهده مىکند و بین خود و ارواح مقدسه جدایى و فاصله نمىبیند. اینجاست که براى سلام به پیامبر بزرگ هیچ نیازى به ضمیر غایب احساس نمىکند؛ جدایى وجود ندارد که بگوید «السلام علیه»، بلکه مقام، مقام قرب و یگانگى و حضور و مشاهده است. نماز با شرایط، انسان را با رسول خدا صلى الله علیه و آله روبرو مىکند و در این رودررویى است که نمازگزار مىگوید: درود بر تو اى پیامبر رحمت! و برکت خدا بر تو اى صاحب رسالت!
