امت اسلامى و نماز

نماز از نظر اهمیت و ارزش در حدى است که حضرت احدیت کسى را از آن استثنا نفرموده و نخواسته احدى از بندگانش از این فیض عظیم و منبع برکت که سودش ابدى و نفعش در دنیا و آخرت سرمدى است محروم بماند.

به همین خاطر همان طور که تمام امت‏هاى قبل از بعثت رسول اسلام را امر به نماز فرمود، فرد فرد مرد و زن امت اسلام را نیز به این فریضه‏ى الهیه و حقیقت ملکوتیه دعوت کرد و آنان را به انجام این عمل بزرگ عبادى مأمور فرمود:

«فأقیموا الصلوة إن الصلوة کانت على المؤمنین کتابا موقوتا»(1).

نماز را [به صورت معمولش] اقامه کنید. مسلما نماز همواره در اوقاتى مشخص و معین وظیفه‏اى مقرر و لازم بر مؤمنان است.

«و أقیموا الصلوة و ءاتوا الزکوة و ارکعوا مع الراکعین»(2).

و نماز را برپا دارید، و زکات بپردازید، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنید [که نماز خواندن با جماعت محبوب خداست].

«و أن أقیموا الصلوة و اتقوه و هو الذى إلیه تحشرون»(3).

و [نیز فرمان یافته‏ایم] به این که نماز را برپا دارید و از خدا پروا

**سیماى نماز، ص: 63@

کنید، و اوست که به سویش گردآورى مى‏شوید.

«حافظوا على الصلوات و الصلوة الوسطى و قوموا لله قانتین»(4).

بر همه‏ى نمازها و به ویژه نماز میانه [که بر اساس پاره‏اى از روایات، نماز ظهر است] محافظت کنید، و [هنگام عبادت] فروتنانه براى خدا قیام کنید.

«فأقیموا الصلوة و آتوا الزکوة و اعتصموا بالله هو مولاکم»(5).

پس نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و به خدا تمسک جویید. او سرپرست و یاور شماست.

«و أقیموا الصلوة و آتوا الزکوة و أقرضوا الله قرضا حسنا»(6).

و نماز را بر پا دارید و زکات بپردازید و وام نیکو به خدا بدهید.

این است قسمتى از اوامر حضرت محبوب نسبت به نماز که نشان مى‏دهد نماز در پیشگاه او از چه ارزش و اهمیتى برخوردار است.

امید است هیچ مرد و زنى در امت اسلام خود را از این فیض ملکوتى محروم نسازد و در وقت مرگ با دست خالى از این سرمایه‏ى ابدى به ملاقات حق نرود.

**سیماى نماز، ص: 67@

1) نساء (4): 103.

2) بقره (2): 43.

3) انعام (6): 72.

4) بقره (2): 238.

5) حج (22): 78.

6) مزمل (73): 20.