آیا قرآن در قلمرو ارزشهاى اخلاقى، نشانگر برابرى انسانى زن و مرد نیست؟
«فاستجاب لهم ربهم أنى لا أضیع عمل عامل منکم من ذکر أو أنثى… -» (1).
پس پروردگارشان به آنان پاسخ گفت که: من کار شایستهى هیچ انجام رسان کارى از شما را – مرد باشد یا زن – تباه نخواهم کرد.
و آیا سیماى روشنترى از برابرى زن و مرد در انسانیت و جایگاه و نقش و حقوق از این آیه که مىفرماید؟
«ان المسلمین و المسلمات و المؤمنین و المؤمنات و القانتین و القانتات و الصادقین و الصادقات و الصابرین و الصابرات و الخاشعین و الخاشعات و المتصدقین و المتصدقات و الصائمین و الصائمات و الحافظین فروجهم و الحافظات و الذاکرین الله کثیرا و الذاکرات أعد الله لهم مغفرة و أجرا عظیما -» (2).
**زلال جارى نماز و نیایش در آیینهى قرآن و روایات، ص: 101@
مردان اسلامگرا و زنان اسلامگرا، مردان با ایمان و زنان با ایمان، مردان پرستشگر خدا و زنان پرستشگر، مردان راستگو و زنان راستگو، مردان شکیبا و زنان شکیبا، مردان فروتن و زنان فروتن، مردان بخششگر و زنان بخششگر، مردان روزهگیر و زنان روزهگیر، مردان پاکدامن و زنان پاکدامن و مردان بسیار یادکنندهى خدا و زنانى که خدا را بسیار یاد مىکنند، به راستى که خدا براى آنان آمرزش و پاداشى پرشکوه آماده ساخته است.
1) آل عمران / 195.
2) احزاب / 35.
