نماز جمعه را مىبایستى پیشوا و رهبر وقت انجام دهد و اگر نتوانست نایبى از سوى او، این کار را انجام مىدهد. نماز جمعه داراى دو خطبه است که این دو خطبه را نیز خلیفه یا نایب او مىخواند. یا فردى که منصوب از ناحیهى او مىباشد چون:
اولا: به خاطر این که این نماز با توجه به حضور خلیفه یا نایب او
**سیرى در اسرار نماز، ص: 66@
خوانده مىشود، پس شرکت در آن به منزله تایید حکومت اوست.
ثانیا: این دو خطبه اوضاع و احوال موجود در کشور را در طول یک هفته بررسى و ترسیم مىکند و آن جمع حاضر متوجه اعمال انجام شده توسط دستگاه حاکمه خواهند شد.
تأیید نظام سیاسى در هر هفته از بینشى بسیار عالى و ارزشمند برخوردار است، در هیچ جاى دنیا و در هیچ گونه شکل حکومتى، جز در اسلام فکر تأیید نظام سیاسى به صورت هفتگى آورده نشده است.
نماز جمعه یک نماز مذهبى، سیاسى است. انعکاس موضوع از نظر اجتماعى قابل بررسى و ارزیابى است. تایید هفتگى نظام اجتماعى، سیاسى یک جمع، نشان مىدهد که این مکتب چگونه در فکر نزدیک کردن نظام حاکم با مردم است، بوسیله یک نماز آن هم هر هفته. شما زمانى که هر هفته نظام حاکم بر مملکتى را تایید بکنید یا نقد سازنده و مفیدى از آن داشته باشید، هر هفته قوت قلب و آگاهى مخصوص را به مسئولین خواهید داد و این آگاهى و قوت قلب، باعث انجام سریع کارها و بهتر انجام دادن آن، در سطح اجتماع خواهد شد.
آیا این متفکرانه نیست که یک نماز چند رکعتى، رابطه همیشه بریده شده میان یک اجتماع و گروه حاکمه را هم پیوند دهد و هر هفته هم تایید مجدد و آگاهى لازم را از آنان بگیرد؟ تایید حضورى حکومت وقت در هر هفته، بزرگترین اثر روانى و روحى را بر ذهن گردانندگان آن خواهد گذارد و این امر باعث مىشود که دولتمردان
**سیرى در اسرار نماز، ص: 67@
توجه بیشترى به کارهاى خود داشته و کارها را مردمى و تودهاىتر انجام دهند.
نماز جمعه یک نوع رأىگیرى هفتگى حضورى است، و این امر نشان مىدهد که بدون داشتن سیستم ادارى مفصلتر هم مىتوان از مردم، رأى اعتماد و اطمینان گرفت.
هفتهاى یکبار جمع شدن و گوش فرا دادن به آنچه که در یک هفته در مملکت گذشته است و تایید مجدد گرفتن از مردمى که شخص، یا اشخاصى را با انتخاب خود تأیید کردهاند بیانگر فکرى پیشرو و سازنده است.
نماز جمعه نمازیست که در تایید مشروعیت نظام سیاسى برگزار مىشود و اگر مردم این نظام را مشروع ندانند طبعا براى چنین نمازى مراجعه نخواهند کرد، ولى زمانى که مراجعه مىکنند رأى تایید خود را مبنى بر مشروعیت نظام سیاسى موجود با خواندن دو رکعت نماز به گروه حاکمه اعلام مىدارند و گروه حاکمه هم به طور ضمنى به مردم قول رسیدگى بهتر و بیشتر به امور را مىدهد، و این هر دو در پیشگاه یک معبود شنونده و آگاه و قادر، صورت مىگیرد.