زمان مطالعه: < 1 دقیقه
سُبْحانَ اللَّهِ، وَالْحَمدُ لِلَّهِ، وَ لا اِلهَ اِلّاَ اللَّهُ، وَاللَّهُ اَکْبَرُ.
منزّه است خدا، و ستایش تنها براى خداست، و معبودى جز او نیست، و خدا بزرگتر است (از آن که در وصف بگنجد).
تسبیحات اربعه، مشتمل بر چهار ذکر است:
1. تسبیح (سُبْحانَ اللَّهِ)
2. تحمید (اَلْحَمْدُ لِلّهِ)
**راه سبز، ص: 87@
3. تهلیل (لا اِلهَ اِلّاَ اللَّهُ)
4. تکبیر (اَللَّهُ اَکْبَرُ)
حضرت ابراهیم به هنگام ساختن خانه ی کعبه لبهایش به ذکر مقدّس تسبیحات اربعه مترنّم بود.نمازگزار، ابتدا خدا را پاک و منزّه مىیابد آنگاه زبان به ستایش او مىگشاید سپس تنها او را شایسته ی پرستش مىشمارد و در پایان، خدا را بزرگتر از آن مىداند که بتوان او را وصف کرد.
