آیا قرآن در قلمرو مسئولیت زن و مرد در مورد آدم و همسرش تعبیرهایى ندارد که نشانگر برابرى انسانى آن دو آفریده ی خداست و نه دو انسان درجهى یک و دو؟
«… و لا تقربا هذه الشجرة فتکونا من الظالمین -» (1).
و شما دو تن به این درخت نزدیک نشوید که از بیدادگران گردید.
و آیا منظور قرآن هر دو نیست که مىفرماید:
«فأزلهما الشیطان عنها فأخرجهما مما کانا فیه -» (2).
پس شیطان هر دو را از آن [باغ پرطراوات] لغزاند و آنان را از آنچه در آن
**زلال جارى نماز و نیایش در آیینهى قرآن و روایات، ص: 100@
بودند، بیرون کرد…،
و آیا هر دو را مسئول کارها و رویدادها نمىنگرد؟
«فأکلا منها فبدت لهما سوآتهما و طفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة -» (3) آن گاه از آن [درخت] خوردند و برهنگىشان برایشان نمایان گردید و به چسباندن برگهاى [درختان] بهشت بر خود پرداختند…
1) بقره / آیهى 35.
2) بقره / آیهى 36.
3) طه / 121.
