جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

تفسیر روشن (2)

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

//سوره اخلاص

سوره- 112- تعداد آیات 4

[سوره الإخلاص (112): آیات 1 تا 4]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ (3) وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ (4)

لغات

أَحَدٌ: یکتا و تنها باشد، از هر جهت ذاتى و عرضى.

الصَّمَدُ: مقصودیکه مورد توجّه است، براى موجودات.

کفو: نظیر و همدوش است، این کلمه خبر است از لم یکن، و اسم آن کلمه- أحد است و أصل تعبیر باین صورت باشد که- و لم یکن أحد له کفوا.

و بخاطر اینکه نظر بنفى کردن کفو باشد: مقدّم شده است.

ترجمه

میفرماید:

بگو او خداوندیست تنها و یکتا- 1

خداوند مقصود و مورد توجّه است- 2

نزائیده است و زائیده نشده است- 3

و نبوده براى او نظیرى و او تنهاست- 4 (1)


1) تفسیر روشن، حسن مصطفوى، ج16، ص283، مرکز نشر کتاب، تهران، 1380 ش، چاپ: اول.