زمان مطالعه: < 1 دقیقه
//سوره اخلاص
سوره- 112- تعداد آیات 4
[سوره الإخلاص (112): آیات 1 تا 4]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ (3) وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ (4)
لغات
أَحَدٌ: یکتا و تنها باشد، از هر جهت ذاتى و عرضى.
الصَّمَدُ: مقصودیکه مورد توجّه است، براى موجودات.
کفو: نظیر و همدوش است، این کلمه خبر است از لم یکن، و اسم آن کلمه- أحد است و أصل تعبیر باین صورت باشد که- و لم یکن أحد له کفوا.
و بخاطر اینکه نظر بنفى کردن کفو باشد: مقدّم شده است.
ترجمه
میفرماید:
بگو او خداوندیست تنها و یکتا- 1
خداوند مقصود و مورد توجّه است- 2
نزائیده است و زائیده نشده است- 3
و نبوده براى او نظیرى و او تنهاست- 4 (1)
1) تفسیر روشن، حسن مصطفوى، ج16، ص283، مرکز نشر کتاب، تهران، 1380 ش، چاپ: اول.