کسانى که توان استنباط احکام را ندارند و یا در راه تحصیل این شاخه از علوم اسلامى هستند ولى هنوز به حدّ اعلاى تخصّص نرسیدهاند به حکم عقل و دین موظّفند از فقیه جامعالشّرایط که به او مرجع تقلید مىگویند، تقلید کنند.
مرجع تقلید کسى است که به حدّ اعلاى تخصّص و تعهّد رسیده است؛ فهم او از سایر فقیهان دقیقتر و تقواى او شدیدتر است.
کسى که ما باید به نظریّه کارشناسى او در مسائل دینى عمل کنیم باید داراى این نشانهها و ویژگىها باشد:
1. دانا و دانشمند باشد.
2. به مرحله ی «اجتهاد» رسیده باشد.
3. بنابر احتیاط واجب از همه ی متخصّصین، داناتر و ورزیدهتر باشد (اعلم باشد).
4. به اوضاع زمان، آن اندازه که در تشخیص موضوعات احکام و اظهارنظر جدید فقهى دخالت دارد، آشنا باشد.
5. عادل باشد؛ آنگونه که «گناه کبیره»(1) انجام ندهد و از تکرار «گناه صغیره» بپرهیزد.
1) گناه کبیره، گناهى است که عذاب شدید و آتش جهنّم را در پى دارد.
