ابتدا 8 رکعت نماز شب به صورت 4 نماز دو رکعتى مانند نماز صبح مىخوانیم و آنگاه 2 رکعت نماز شفع به جاى مىآوریم که بهتر است در رکعت اول آن بعد از سوره «قل اعوذ برب الناس» و در رکعت دوم بعد از سورهى فلق خوانده شود.
به دنبال این ده رکعت یک رکعت نماز به نام نماز وتر مىگزاریم.
براى برگزارى بهتر و روح و حال و ثواب بیشتر مستحب است:
در نماز وتر بعد از حمد سه بار سورهى توحید و یک بار سورهى فلق و یک بار سورهى ناس بخوانیم و مىتوان یک سوره تنها خواند. سپس دستها را براى قنوت به سوى آسمان بالا مىبریم، و حاجات خود را از خدا مىخواهیم. و براى چهل مؤمن دعا و طلب مغفرت مىکنیم و 70 مرتبه مىگوئیم:
**سیماى متهجدین، ص: 180@
«استغفر الله ربى و اتوب الیه.»
از پروردگار خود طلب آمرزش و مغفرت مىکنم و به سویش بازگشت مىنمایم.»
آنگاه 7 بار مىگوئیم:
«هذا مقام العائذ بک من النار.»
این است مقام کسى که از آتش قیامت به تو پناه مىبرد.
و بعد 300 مرتبه مىگوئیم: «العفو، العفو، العفو…» و به دنبال آن مىگوئیم:
«رب اغفرلى و ارحمنى و تب على، انک انت التواب الغفور الرحیم»
سزاوار است که این نماز را با توجه بیشترى به جاى آوریم و تمام افکار خود را متوجه خدا و نعمات بیکران او کنیم و مرگ و عالم پس از مرگ و تاریکى و تنهایى قبر و روز رستاخیز و مناظر هولانگیز قیامت و آتش دوزخ را پیش خود مجسم کرده، به یاد آوریم که خواه و ناخواه، دیر یا زود باید این راه را طى کنیم.
