امام صادق علیهالسلام درباره مناجاتهاى شبانه پدر چنین فرموده است: «پدرم در دل شب، همیشه با حال تضرع و مناجات به درگاه الهى عرض مىکرد: «الهى! إمرتنى فلم إئتمر و نهیتنى فلم أنزجر فها أناذا عبدک بین یدیک و لا أعتذر»؛ یعنى خداوندا! تو فرمان دادى ولى فرمانت را اطاعت نکردم، مرا نهى کردى ولى از آنچه نهى کردى دور نگشتم. اکنون این من، بنده توام که در برابرت قرار دارم و معذرت مىطلبم (و یا از شدت غفلت حتى در اندیشه معذرت خواهى هم نیستم.»(1).
**سیماى متهجدین، ص: 135@
وزیر ابوالفتح اربلى درباره اوصاف حضرت صادق علیهالسلام مىگوید: «نیکىهاى صادق علیهالسلام بسیار، و خصایل شریف او کامل است. وى از سخن و شیوههاى پدران ارجمند خویش پیروى مىکرد و خود را وقف عبادت و اطاعت و زهد کرده بود. چنان او به شب زندهدارى و نماز و عبادتش دل بسته و مشغول بود که فلک نیز نمىتوانست با وى به رقابت برخیزد.»(2).
نیز شیخ صدوق از مالک بن انس روایت کرده که گفت: «… و چنان بود آن حضرت که خالى نبود از یکى از سه خصلت: یا روزهدار بود و یا قائم به عبادت بود و یا مشغول به ذکر و آن حضرت از بزرگان عباد و اکابر زهاد بود و از کسانى بود که دارا بودند خوف و خشیت از حق تعالى را…»(3).
1) کشف الغمه ص 211 – منتهى الآمال ج 2 ص 180.
2) امام صادق و مذاهب چهارگانه ج 1 ص 84.
3) منتهى الامال ج 2 ص 239.
