در کتاب حدیقة الاحباب از حضرت امام حسین علیهالسلام نقل گردیده است که چون کرکس فریاد مىکند مىگوید: اى فرزند آدم! هر قدرى که زندگانى مىکنى آخرش مرگ است و باز صدا مىکند و مىگوید: اى داناى پنهانىها و اى دفع کننده بلاها. طاووس مىگوید: بر خود ظلم کردم و مغرور به زینت خود شدم پس بیامرز مرا. دراج مىگوید: الرحمن على العرش
**زاد المتقین یا معراج المومنین، ص: 162@
استوى. خروس مىگوید: هر که خدا را شناخته او را فراموش نمىکند. مرغ مىگوید: اى (خداوند حق) توئى حق و گفتهى تو حق است. وباشق مىگوید: ایمان آوردم به خدا و روز قیامت. کورکوره مىگوید: توکل کن به خدا تا خدا تو را روزى دهد. عقاب مىگوید: هر که اطاعت خدا کند بدبخت نمىشود. شاهین مىگوید: سبحان الله حقاً حقاً. کلاغ مىگوید: خداوندا! نگاهدار مرا از شر دشمن. اردک مىگوید: آمرزش ترا مىخواهم اى خداوند. هدهد مىگوید: بسیار شقى است کسى که معصیت خدا کند. گنجشک مىگوید: طلب آمرزش مىکنم از خدا. بلبل مىگوید: لا اله الا الله حقاً حقاً. کبک مىگوید: حق نزدیک است. فاخته مىگوید: یا واحد یا احد یا فرد یا صمد. سبزقبا مىگوید: مولاى من آزاد کن مرا از آتش جهنم. کبوتر مىگوید: اگر گناه مرا نبخشى شقى و بدبخت خواهم بود. شترمرغ مىگوید: معبودى به غیر از خدا نیست. پرستک سوره حمد را مىخواند و مىگوید: اى قبول کنندهى توبهى توبه کاران. بره مىگوید: مرگ بس است براى پند گرفتن. بزغاله مىگوید: در امر بندگى اهتمام بسیار مىباید کرد. گاو مىگوید: دست از
**زاد المتقین یا معراج المومنین، ص: 163@
گناه بدار که خداوندى هست که او همه را مىبیند و تو او را نمىبینى. او خداوند عالمیان است. فیل مىگوید: براى دفع مرگ قوت و چاره سودى ندارد. یوز مىگوید: یا عزیز یا جبار یا متکبر یا الله. شتر مىگوید: منزه است پروردگارى که ذلیل کننده جباران است تنزیه مىکنم او را. گرگ مىگوید: عذاب و ویل براى گناهکارانى که بر گناه خود مصر باشند. روباه مىگوید: دنیا خانه فریب است.
البته تمام حیوانات عبادت خدا را مىکنند. پس حضرت فرمودند: هیچ چیز نیست مگر آن که تسبیح و ذکرى دارد که آن را مىگوید از حیوان و پرنده و غیره نه فقط انسان ذکر مىکند. حضرت مىفرماید: چنانچه حقتعالى فرموده است: و ان من شیىء الا یسبح بحمده و لکن لا تفقهون تسبیحهم. یعنى هیچ چیزى نیست مگر آن که خدا را تسبیح مىکنند و به حمد و ثناء او مشغولند ولکن شما تسبیح ایشان را نمىفهمید.
کتاب حدیقة الاحباب از حضرت موسى کاظم علیهالسلام منقول است که حیواناتى که مسخ شدهاند ده صنفاند.
**زاد المتقین یا معراج المومنین، ص: 164@
خرگوش زنى بود که به شوهرش خیانت مىکرد و غسل حیض و جنابت نمىکرد. شب پره مردى بود که خرماى مردم را مىدزدید. اما عقرب مرد سخن چین بود. اما زنبور قصابى بود که در ترازو دزدى مىکرد. خرس مردى بود که مردم با او عمل قبیح مىکردند. سوسمار اعرابى بود که مال حاجیان را مىدزدید. عنکبوت زنى بود که از براى شوهرش سحر مىکرد.
از حضرت رضا علیهالسلام منقول است: موش جماعتى بودند از یهود که خدا بر ایشان غضب کرد. پشه شخصى بود که به پیغمبران استهزاء مىکرد. شپش از حسد مسخ شد. چلپاسه جماعتى از بنىاسرائیل بودند که پیغمبران را دشنام مىدادند و با ایشان دشمنى مىکردند. در روایات معتبره وارد شده که بنىامیه وقت مردن به صورت چلپاسه مسخ مىشوند و فرمود هر وقت چلپاسه را مىکشید غسل کنید. در حدیث است که خار پشت مرد کج خلقى بود. و در روایات معتبره منقول است آنهائى که مسخ شدند زیاده از سه روز باقى نماندند و حق تعالى حیوانى چند به صورت ایشان خلق کرد و گوشت آنها را حرام کرد و این حیوانات مثل آن حیوانات مسخ شده
**زاد المتقین یا معراج المومنین، ص: 165@
مىباشند که انسان بودهاند و از اعمال بد حیوان شدند تا مردم عبرت بگیرند. از رسول خدا صلى الله علیه و آله منقول است: حق تعالى هفتصد امت را مسخ کرد براى اینکه بعد از پیغمبران اطاعت اوصیاى ایشان را نکردند پس چهارصد صنف آن به صحرا رفتند و سیصد صنف به دریا.
