مرحوم ملا زینالعابدین سلماسى که از ملازمین و خواص علامه بحرالعلوم است، اظهار مىدارد که: «علامه بحرالعلوم هر شب در کوچههاى نجف، گردش مىکرد و براى بینوایان غذا مىبرد!
اتفاقاً چند روزى درس را تعطیل کرد، طلاب مرا شفیع کردند که علت این امر را سؤال کنم، وقتى از ایشان خواستم درس را شروع
**سجادهى عشق، ص: 67@
بفرمایند و دربارهى سبب ترک تدریس از ایشان سؤال کردم، پاسخ دادند: «درس نمىگویم!»
پس از چند روز دوباره ماجرا تکرار شد و من انگیزه ترک تدریس را سؤال کردم. علامه فرمودند: «نیمههاى شب هرگز نشنیدم که این طلاب با خداوند متعال مناجات کنند و به تضرع و زارى مشغول باشند، با اینکه من شبها در کوچههاى نجف گردش مىکنم.
این گونه طلبهها سزاوار نیستند که آنان را درس دهم!»
وقتى طلاب از گفته علامه آگاه شدند، همه مشغول تضرع و زارى گشتند و شبها صداى گریه و مناجات آنان، از هر سو بلند شد و ایشان مجدداً، تدریس را آغاز کردند. (1).
1) قصص العلماء، ص 173 / سوز سحرگاهى، ص 31.
