از ویژگى هاى امام حسین علیه السلام که منشأ و سرچشمه دیگر صفات و امتیازات او گردید، این بود که فرمان خاص آفریدگارش را در روز بزرگ و جاودان عاشورا به سبک بى نظیرى اطاعت نمود و خدا را به گونه اى عبادت کرد که نه کسى پیش از او توفیق آن را یافته بود و نه پس از او خواهد یافت. عبادت امام حسین علیه السلام در آن روز تاریخى و حماسه ساز، عبادتى جامع، کامل، پر محتوا و در بردارنده تمامى اقسام و ابعاد یک سیستم عبادى کامل بود. از عبادت هاى بدنى و قلبى گرفته تا ظاهرى و باطنى، روحانى و معنوى، واجب و مستحب و دیگر چهره ها و جلوه هاى پرستش خالصانه و عاشقانه خدا، در آن موج مى زد و بهترین و کامل ترین و زیباترین نوع عبادت در عبادتگاه حسین علیه السلام تبلور یافت.
و در یک روز؛ یک روز شکوهمند و به یاد ماندنى از روزهاى آفریدگار تواناى هستى، خداوند به انواع و اقسام پرستش ها و در تمامى جلوه ها و چهره ها پرستیده شد.
آن روز علاوه بر این که روز بزرگ عبادت و نیایش بود روز تبلور ارزش هاى انسانى نیز بود. به همین جهت عاشقانه ترین و خالصانه ترین نیایش ها و عبادت ها، تمامى مکارم اخلاقى و صفات پسندیده انسانى به صورت همگون و ناهمگون، در بهترین صورت ممکن در چشم انداز بشریت قرار گرفت.
