صحابهى پیامبر صلى الله علیه و آله نیز، به پیروى از سنت و سیرهى آن حضرت، مردم را به سجده نمودن بر زمین، فرمان مىدادند و از سجده نمودن بر شىء دیگرى مانند پوشیدنىها، نهى مىکردند، در این جا، دو نمونه از احادیث مذکور را که دربرگیرندهى سخنان اصحاب پیامبر گرامى صلى الله علیه و آله مىباشد، از نظر شما مىگذرانیم:
1. در سنن کبرى (بیهقى) از امیرمؤمنان على علیهالسلام، چنین روایت مىنماید:
«هرگاه یکى از شما سجده نماید، باید عمامهى خود را از پیشانیش کنار زند.» (1).
2. حاکم نیشابورى در «مستدرک» و بیهقى در «السنن الکبرى»
**سجده بر تربت یا نهایت تواضع در پیشگاه خداوند، ص: 40@
از ابنعباس، چنین روایت مىنمایند:
«هر که پیشانى و بینى خود را به هنگام سجده بر زمین نچسباند، نمازش مجزى و پسندیده نیست.» (2).
1) السنن الکبرى، ج 2، ص 105: «إذا کان أحدکم یصلى فلیحسر العمامة عن جبهته».
2) مستدرک حاکم، ج 1، ص 270 و سنن بیهقى، ج 2، ص 103 – 104: «من لم یلزق أنفه مع جبهته الأرض إذا سجد لم تجز صلاته».
