سردرگمى در هویت‏یابى

برخلاف دسته فوق، گروهى دیگر از نوجوانان که یک دوره‏ی طولانى از سردرگمى هویت را مى‏گذرانند؛ شاید هیچ‏گاه احساس هویتى قوى و روشن در آنان ایجاد نشود. اینها نوجوانانى‏اند که نمى‏توانند خود را آنگونه که هستند بیابند، نوجوانانى که خود را رها و فارغ از پیوند با دیگران نگه مى‏دارند و در حالت تجرد و در دوران پیش از شکل‏گیرى هویت باقى مى‏مانند (1) این عده، داراى عزت نفس کمتر، استدلال اخلاقى رشد نایافته بوده و از اضطراب و تکانش روانى رنج مى‏برند. طبق یافته‏هاى پژوهشى، این عده از نوجوانان آمادگى زیادى براى اعتیاد، بزهکارى، جامعه‏ستیزى و اختلالات روانى دارند(2).

1) دوران و آدلسون 1966 ص 16.

2) دو نوان 1975ـ مارسیا 1980 ـ اورلوفسکى 1978، واترمن 1978، واترمن 1974.