زمان مطالعه: < 1 دقیقه
سلام من
به غنچه اى که صبحدم
به خنده باز مىشود
سلام من
به آن پرنده ی سپید شادمان
که در سپیده با نسیم
ترانه ساز مىشود
سلام من
به پیچکى که صبح دست سبز او
به سوى آسمان بىکران دراز مىشود
سلام من
به هر چه و به هر کسى که با سحر
تمام جسم و جان او
پر از نماز مىشود
«بیوک ملکى»
**سرچشمه امید، ص: 80@