خصوصیات شخصیتى؛ سن شانزده سالگى را باید آستانه تکامل و استقرار نسبى شخصیت دانست، زیرا نوجوان تا این سن به سرعت از هر لحاظ رشد کرده و از این به بعد رشد او آهسته و عمیق مىگردد و شروع به کسب تجربیات خودیافته مىکند تا تکامل خود را پىریزى مىکند. نوجوان شانزده ساله خودش را قادر به انجام هر نوع کار مىداند، زیرا نیروى محرکه زیادى در او نهفته است. در خرج کردن پول ماهانه خیلى دقت مىکند و به همین جهت هم اشتیاق دارد نیمه وقت بعد از مدرسه کار کند و پول در آورد. شانزده سالگى بهترین سن براى شروع کارهاى حرفهاى است و به همین جهت هم از این سن استعدادها را در مدارس مىسنجند. علایق آنها از کلکسیون تبدیل به عکاسى و ورزش و هنر مىگردد. سینما را فقط به خاطر همراهان یا هنرپیشگان فیلمها مىروند و براى اولین بار از فیلم انتقاد مىکند. علاقه آنها به رادیو و تلویزیون کم مىشود و در عوض شدیداً به مسابقات ورزشى و رزمى علاقه نشان مىدهد.
خصوصیات جسمى؛ دختران زیاد تفاوتى با سن قبلى پیدا نمىکنند و آخرین سال افزایش قد و وزن آنهاست و همچنین ثابت شدن اعمال فیزیولوژیکى بدن. در پسران کمتر علامت جدیدى دیده مىشود و علایم قبلى تکمیل مىگردد و قد 98% رشد قطعى خود را پیدا مىکند. ریش تراشیدن از این سن رسماً شروع مىشود؛ تغذیهی آنها خوب است و غذا را هنوز با اشتهاى کامل و زیاد مىخورند. در این سن 80% دختران به فکر ازدواج مىافتند و حال آنکه پسران فقط 18% به این فکر خواهند افتاد، دختران برخلاف سابق دیگر در فکر صورت و زیبایى ظاهرى پسران نیستند.
**راهبردهاى روانشناختى تبلیغ، ص: 175@
