کم نیستند آنانى که در محراب عبادت شهد شهادت نوشیدند. از این میان به آستان اولین شهید محراب حضرت على بن ابى طالب علیه السلام تقرب مى جوییم. درباره على علیه السلام چه مى توان نوشت تا حق سخن درباره مولى الموحدین ادا شود؟ چه بهتر که از زبان ائمه اطهارعلیهم السلام درباره اولین امام شیعیان بشنویم و بخوانیم:
امام صادق علیه السلام مى فرمود:
و کان على علیه السلام اذا قام الى الصلوة فقال: «وجّهت وجهى للذى فطرالسموات والارض» تغیر لونه حتى یعرف ذلک فى وجهه.
هنگامى که على علیه السلام به نماز مى ایستاد، این آیه شریفه را مى خواند:
«روى مى آورم با تمام وجودم به سوى کسى که آسمان ها و زمین را آفرید» و رنگ مبارک حضرتش تغییر مى کرد، به طورى که تغییر حالت و دگرگونى از صورت مبارکش به خوبى مشاهده مى گشت.(1).
امام صادق علیه السلام مى فرماید:
انّ علیاً فى اخر عمره یصلى فى کل یوم و لیلة الف رکعه؛
على علیه السلام در آخر عمر، شبانه روز هزار رکعت نماز به جا مى آورد.(2).
امام باقرعلیه السلام مى فرماید:
کما کان یفعل امیرالمؤمنین علیه السلام کان له خمس مائه نخلة و کان یصلى عند کل نخلة رکعتین؛
على علیه السلام پانصد درخت خرما داشت و در زیر هر نخلى دو رکعت نماز به جاى مى آورد.(3).
بعلىّ قامت الصلوة؛
به وجود (مبارک) على نماز برپا شد.(4).
امام باقرعلیه السلام مى فرماید: کان علىّ علیه السلام یقول: انا اهلُ البیت امرنا ان نطعم الطعام و نودى فى النائبه و نصلى اذا نام الناس؛
على علیه السلام مى فرمود: ما اهل بیت مأمور شده ایم غذا بدهیم و گرفتارى گرفتاران را برطرف سازیم، و آن گاه که مردم در خوابند، نماز بخوانیم.(5).
1) میزان الحکمه، ج5.
2) بحارالانوار، ج41.
3) وسائل الشیعه، ج 3.
4) اسرارالعبادات و حقیقة الصلوة، ص23.
5) بحارالانوار، ج 87.
