زمان مطالعه: < 1 دقیقه
ملامحمد تقى برغانى، مجتهد و فقیه عارف، در محراب نماز، به هنگام سحر در حالى که مشغول خواندن مناجات «خمس عشره» در سجده بود؛ ناجوانمردانه به دست فرقه بهائیت به شهادت رسید.
عبادت آن جناب، چنان بود که همیشه از نصف شب تا طلوع صبح صادق به مسجد مى رفت و به مناجات و خواندن ادعیه و زارى و نماز شب اشتغال داشت و مناجات «خمس عشره» را از حفظ مى خواند و بر این روش و شیوه پسندیده استمرار داشت تا همان شب که شربت شهادت نوشید.
در فصل زمستان بارها دیده مى شد که در پشت بام مسجد، در حالى برف به شدت مى بارید، در نیمه شب پوستینى بر دوش و عمامه بر سر داشت و مشغول تضرّع و مناجات و نماز بود؛ با حالت ایستاده و دست ها را به سوى آسمان بلند کرده تا این که برف، سراسر قامت مبارکش را از سر تا پا سفیدپوش مى کرد.(1).
1) قصه هاى نماز، جلالى، عزیزیان.