زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در شرح حال شیخ عباس قمى صاحب کتاب شریف «مفاتیحالجنان» آوردهاند: «وى در تمام دوره سال، در چهار فصل، حداقل یک ساعت قبل از طلوع فجر بیدار و مشغول نماز و تهجد بود. به عبادت آخر شب و قبل از سپیدهدم اهمیت زیاد مىداد و معتقد بود بهترین اعمال مستحبى عبادت و تهجد است. فرزند بزرگش مىگوید: تا آنجا که من به خاطر دارم، بیدارى آخر شب از او فوت نشد، حتى در سفرها این شیوه، عملى مىشد».(1).
1) آیینه دانشوران ص 240.