قدوسى و نمازشب

در رابطه با حالات این شهید بزرگوار گفته شده که:

او حتى به مستحبات و مکروهات، بسیار اهمییت مى‏داد. نمازشب را براى روحانى لازم مى‏دانست. یک شب در مسجد گوهرشاد با نگرانى مى‏فرمود: «برایم بسیار ناگوار و غیر منتظره بود که شنیدم، یکى از اساتید مدرسه‏ى حقانى مقید به نمازشب نیست. با ایشان

**سجاده‏ى عشق، ص: 90@

صحبت کردم، معلوم شد سبکى معده را در شب رعایت نمى‏کند.» بار دیگر مى‏فرمود: «ما وقتى در نهاوند بودیم، سالى یک بار به صورت خانوادگى منزل یکى از آشنایان دعوت مى‏شدیم. من پس از تکرار چند نوبت، دیدم همان شبى که ما، در آن مهمانى غذا مى‏خوریم، نماز صبح روز بعد به آخر وقت کشیده مى‏شود و موفق به نمازشب نمى‏شویم. متوجه شدم در اموال آن شخص اشکالى وجود دارد.»(1).

1) یادنامه‏ى شهید قدوسى، ص 76.