قل هو الله

حقیقت عبادت، اظهار بندگى و خضوع و خشوع قلبى و شکر انعام و احسان است.

با توجه به این معنا، پرستش به معناى جامعش جز در برابر مولا و پروردگار و اربابى که واقعا جمیع نعمت‏ها از اوست جایز نیست.

وجود مقدسى را باید عبادت کرد که ما را وجود بخشیده و پرورانده و روزى داده است.

**سیماى نماز، ص: 149@

وجود مبارکى را باید عبادت کرد که آفریدن، خلق کردن، حیات دادن، شعور بخشیدن، و روزى دادن وقف حریم مقدس اوست.

خداوندى که داراى علم و قدرت، حکمت و سطوت، رحمت و محبت است و نشانه‏ها و آثار قدرت و حکمتش در همه‏ى کائنات و مخلوقات دیده مى‏شود.

قدرتش بى‏نهایت، علم و حکمتش کامل، و رحمت و لطفش بر تمام زوایاى هستى اشراف دارد.

قدرتى است بدون ضعف و علمى است بدون جهل، و خلاصه، وجودى است مستجمع جمیع صفات کمال، که این همه از لفظ الله فهمیده مى‏شود.