لم یلد و لم یولد (1)

نزاده است و زاده نشده. تردیدى نیست که اگر خداوند فرزندى بزاید، لازمه‏اش این است که خود از دیگرى طبق قوانین طبیعى زاده شده باشد و اگر از دیگرى زاده شده باشد، محدود مى‏شود؛ یعنى ازلى نخواهد بود و پیش از ولادت نبوده و بعد به وجود آمده، و چنین موجودى نمى‏تواند خدا باشد.

این قطعه از نماز رد بر تمام مشرکان و اهل کتاب است، زیرا آنان مدعى فرزند داشتن خدا بودند.

مشرکان فرشتگان را دختران خدا مى‏پنداشتند، و یهود عزیر را و نصارى مسیح را پسر خدا مى‏دانستند. این است که بر رد عقاید آنان فرمود: خداوند نزاییده نه پسر، نه دختر و نه چیز دیگر، و بعد چون اینان براى همین پسران مقام خدایى قائل شده و به پرستش آنان پرداختند مى‏گوید: خدا نمى‏شود زاییده شده باشد، پس عیسى که زاییده شده از مریم است خدا نیست.