شاید بعضىها خیال کنند که نامحرم یعنى غریبه و ناآشنا، و محرم یعنى قوم و خویش و آشنا، ولى در فرهنگ اسلام فرقى بین غریبه و آشنا نیست.
کسانى که به دخترها و زنها محرمند عبارتند از: پدر، پدربزرگ، پسر، نوه، برادر، خواهرزاده (پسر خواهر)، برادرزاده (پسر برادر)، عمو (عموى خود و عموى پدر و مادر)، و دایى (دایى خود و دایى پدر و مادر).
این گروه به سبب خویشاوندى نَسَبى، محرم هستند؛ گروهى دیگر نیز به سبب ازدواج، بر دخترها و زنها محرم مىشوند که عبارتند از:
شوهر، پدر و پدربزرگ شوهر، پسر شوهر (هر چند فرزند خود انسان نباشد) و نوه ی او، شوهر مادر(1) ، و شوهر دختر (داماد).
کسان دیگر هرچند خویش و آشنا باشند نامحرم به شمار مىآیند و باید همه ی احکام مربوط به نامحرم را درباره ی آنان رعایت کرد.
بنابراین پسر دایى، پسرعمو، پسر خاله، پسر عمّه، شوهر خاله، شوهر عمّه، شوهر خواهر و برادر شوهر همه نامحرم هستند.(2) و باید در روابط خانوادگى و فامیلى آنان را نامحرم دانست. ممکن است این نکته براى آنان ناخوشایند باشد ولى رضایت و خشنودى خدا را باید بر رضایت و خشنودى آنان مقدّم داشت و آخرت خود را به بهاى اندک دنیا نفروخت. ولى مىتوان با نرمى و ملایمت مسأله را براى آنها روشن ساخت.
**راه سبز، ص: 150@
1) محرم بودن شوهر مادر شرایطى دارد که در توضیحالمسائل آمده است.
2) تحریرالوسیله / جلد 2 / صفحه 277،264،263 و 280.
