زمان مطالعه: < 1 دقیقه
مرحوم علامه طباطبایى – رحمةالله علیه – مىگوید: «چون به نجف اشرف براى
**سیماى متهجدین، ص: 152@
تحصیل مشرف شدم از نقطه نظر قرابت و خویشاوندى، گاهگاهى به محضر مرحوم قاضى شرفیاب مىشدم. تا این که یک روز در مدرسه ایستاده بودم که مرحوم قاضى از آنجا عبور مىکردند. چون به من رسیدند، دست خود را روى شانه من گذاردند و گفتند: اى فرزند! دنیا مىخواهى نماز شب بخوان، آخرت هم مىخواهى نماز شب بخوان. این سخن آن قدر در من اثر کرد که از آن زمان به بعد تا زمانى که به ایران مراجعت کردم، پنج سال تمام در محضر قاضى روز و شب به سر مىبردم و آنى از ادراک فیض ایشان دریغ نمىکردم.».(1).
1) مهر تابان ص 22.
