زمان مطالعه: < 1 دقیقه
امام زینالعابدین علیهالسلام فرمود: «هرگز ندیدم که نمازشب و تهجد عمهام زینب علیهاالسلام ترک شود، حتى شب یازدهم محرم (و بعد از آن همه خستگىها و داغها و رنجها) و شبهاى بعد در طول اسارت از کربلا تا کوفه و شام!
فقط یک شب عمهام در حالت نشسته به نمازشب مشغول است. گفتم: «عمهجان! نمازشب در حالت ایستاده داراى فضیلت بیشترى است. در پاسخ فرمود: «مىدانم، اما سه روز است که چون سهم آذوقه و غذا و آبى که به ما دادهاند براى بچهها کم بود، من سهم خود را نیز بین بچهها تقسیم کردهام، و اینک دیگر قوت و رمقى برایم نمانده تا نمازشب را ایستاده به جاى آورم!» (1).
1) زینب کبرى علیهاالسلام، ص 82 / داستان نماز عارفان، ص 44.
