زمان مطالعه: < 1 دقیقه
مست جام الست بود آن شب
تا سحر مست مست بود آن شب
دیدمش در سکوت خلوت شب
با خدا در نشست بود آن شب
او که بر دامن گل زینت بود
آفتاب شرف و عزت بود
همه دیدند در آن خلوت شب
غرق دریاى عبودیّت بود
«استاد عباس براتىپور»
**سرچشمه امید، ص: 43@