پنجاه سال است که نماز شب امام خمینی ترک نشده، امام در بیماری،در صحت، در زندان، در خلاصی، در تبعید، حتی در روی تخت بیمارستان قلب هم نماز شب می خواند.
امام در قم بیمار شدند به دستور اطباء امام به تهران می بایست منتقل شوند. هوا بسیار سرد بود و برف می بارید، یخبندان عجیبی در
**سجادهى عشق، ص: 89@
جادهها وجود داشت. امام چندین ساعت در آمبولانس بودند و پس از انتقال به بیمارستان قلب باز نماز شب خواندند.
امام شبى که از پاریس به سوى تهران مىآمدند تمام افراد در هواپیما خوابیده بودند و تنها امام در طبقه بالاى هواپیما نمازشب مىخواندند.
و شما اگر از نزدیک دیده باشید آثار اشک بر گونههاى مبارک امام حکایت از شب زندهدارى و گریههاى نیمهشب وى دارد.
جالب این است که امام همیشه موقع نماز عطر و بوى خوش مصرف مىکنند و شاید بدون بوى خوش سر نماز نایستاده باشند، حتى در نجف هم که نمازشب را پشت بام مىخواندند در همان پشت بام نیز یک شیشه عطر داشتند. (1).
1) سرگذشتهاى ویژه از زندگى حضرت امام خمینى (ره)، ج 2، ص 51.
