در حدیثى از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده که فرمود:
«لا یزال الشیطان یرعب من ابن آدم ما حافظ على الصلوات الخمس فاذا ضیعهن تجرأ علیه و اوقعه فى العظائم.» (1).
«شیطان پیوسته تا وقتى که فرزند آدم بر نمازهاى پنجگانه محافظت و مواظبت دارد از وى ترسان است و چون نمازها را ضایع کرد بر او دلیر مىشود و او را در گناهان بزرگ مىاندازد.»
شیخ طوسى (ره) در تهذیب و دیگران از شخصى به نام یسع بن عبدالله روایت کردهاند که گوید:
«به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: من گاهى براى خواستهاى که دارم سه بار استخاره مىکنم و بر طبق میل
**سخنى درباره ی نماز، ص: 15@
من نیست، و من مىخواهم تصمیم بگیرم، انجام دهم یا رها کنم؟» فرمود:
«انظر اذا قمت الى الله فان الشیطان أبعد ما یکون من الانسان اذا قام الى الصلاة، أى شىء یقع فى قلبک فخذبه، و افتح المصحف فانظر ما ترى فخذبه.» (2).
«بنگر آنگاه که به درگاه خدا (براى نماز) مىایستى؛ زیرا شیطان هیچ گاه از انسان دورتر از آن وقتى که به نماز مىایستد نیست، بنگر که چه در دلت مىافتد پس همان را بگیر و قرآن را بگشا و هر چه در آن مىبینى همان را بگیر (و عمل کن).»
1) بحارالانوار، ج 82، ص 201 و ص 227.
2) جامع الاخبار، ص 211، بحارالانوار، ج 91، ص 243، مستدرک ج 6، ص 258.
