قرآن مجید در آموزش و تربیت فرد و اصلاح خانه و خانواده، یکى از بهترین روش‌ها و برنامهها را، راه انگیزش آگاهانهى انسان به یاد خدا و ایجاد رابطهى عاشقانه با او و بهرهورى از نماز و نیایش مىداند، و به همهى پدران و مادران و مربیان نسل نو توجه مىدهد که فرزندان و شاگردانشان را از راه نماز و نیایش، با پدیدآورندهى مهر گستر و تواناى هستى و ارزانى دارندهى با سخاوت نعمتهاى گوناگون و بىشمار آشنا کنند، و با فرهنگ نماز و نیایش به اخلاق و معنویت و رعایت حقوق و حرمت دیگران قانع سازند.
در این مورد از جمله مىفرماید:
«وأمر اهلک بالصلوة و اصطبر علیها لا نسئلک رزقا نحن نرزقک و العاقبة للتقوى -» (1).
و خاندان خود را به برپاداشتن نماز فرمان ده، و خود بر انجام شایسته و بایستهى آن و نهادینه ساختن فرهنگ زندگى ساز آن شکیب ورز.
**زلال جارى نماز و نیایش در آیینهى قرآن و روایات، ص: 65@
راز این نکتهى آموزشى و تربیتى اسلام که به ما رهنمون مىدهد تا فرزندانمان را پیش از رسیدن به مرحلهى رشد جسمى و فکرى، آنان را با ظرافت روانشناسانه و لطافت تربیتى به نماز و نیایش تمرینى و آشنایى با آموزههاى مترقى آن برانگیزیم، براى این است که در پرتو یاد خدا و فرهنگ و معنویت نماز، به آگاهى و مهارتهاى لازم فکرى و رفتارى آراسته شوند تا در راه پرپیچ و خم زندگى و فراز و فرودهاى آن، به دام لغزشها و ناهنجارىها گرفتار نگردند.
آرى، به خاطر لطافت روان و پاکى روح نوجوانان و جوانان، این نماز است که مىتواند آن صفا و لطافت و سلامت دوران نوجوانى را پس از بلوغ و فرورفتن در غوغاى زندگى و درون جامعه نیز حفظ کند.
1) طه / 132.
