جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

نیایش و پرستش

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

در آن لحظه که آدمى به کمال و شکوه بى‏نهایت آفریدگار جهان مى‏اندیشد، سراپا شیفته‏ى آن مى‏شود؛ دل و جانش به خضوع و خشوع و فروتنى مى‏گراید؛ با آهنگ فطرت در برابر آن همه کمال و عظمت سر تعظیم فرود مى‏آورد: «رکوع»؛

سر به زمین مى‏ساید: «سجود»؛

و زبان به ستایش مى‏گشاید: «حمد و تسبیح».