رساندن پیام الهى، دعوت و تشویق مردم به رعایت و اطاعت فرامین خداوند و تأسى به سیره انبیاء و ائمه اطهار علیهمالسلام.
فاعلموا انما على رسولنا البلاغ المبین (مائده 92)
بدانید بر رسول جز آنکه به آشکار حکم خدا را ابلاغ کند تکلیفى نخواهد بود. ابلغکم ما ارسلت به (احقاف / 23).
من آنچه را که بر آن رسالت داشتم به شما ابلاغ کردم.
– پیامبران و ائمه اطهار علیهمالسلام آمدهاند تا تربیت و هدایت معنوى انسان را به عهده گرفته و با تبلیغ و ترویج ارزشها و معیارهاى فطرى و الهى، وى را از انحراف و آلودگى و عادتهاى پست و تمایلات حیوانى نجات دهند.
پیامبر در مورد فلسفه رسالت خود مىفرماید: «بعثت لا تمم مکارم الاخلاق» فلسفه بعثت من تکمیل مکارم اخلاقى است.
شرایط تبلیغ
– براى یک گوینده مکتبى داشتن استعداد طبیعى و بینش صحیح سیاسى و آگاهى و شناخت روحى جامعه و مهمتر از همه براى مبلغ اسلامى اخلاص در گفتار و در عمل لازم است. حضرت على (ع) مىفرماید:
«من نصب نفسه للناس اماما فعلیه ان یتعلم نفسه قبل تعلیم غیره».
هر کسى که خود را رهبر و راهنماى مردم قرار مىدهد با بیان و گفتار خود مردم را
**راهبردهاى روانشناختى تبلیغ، ص: 129@
هدایت کند پیش از آنکه به تعلیم و تربیت آنان بپردازد باید خویش را تعلیم و تربیت نماید.
شیوه درست تبلیغ
قرآن مجید براى هدایت انسانها و ارشاد جامعه بشرى به رسول خدا دستور مىدهد تا از راه منطق و استدلال و بیان حکمت و موعظه استفاده کند.
تعالیم اسلام مبتنى بر فطرت پاک و سالم مردم مىباشد و هر کس بنا به فطرت خود آماده پذیرش پیام الهى است ولى این به آن معناست که هر گاه حقیقتى براى آنان گفته شود و رسالتى و پیامى به آنان ابلاغ شود بنا به فطرت پاک خود آنرا مىپذیرند و این به آن معنى نیست که دیگر نیازى به تبلیغ نمىباشد.
اهمیت تبلیغات در مکتب اسلام
مکتب رهایى بخش انبیاء الهى که رسالت آنها براساس تبلیغات استوار است و خصوصاً، پیامبر (ص) درباره تبلیغات بیش از حد تلاش مىکردند. «ما انزلنا علیک القرآن لتشقى الا تذکرة لمن یخشى» (سوره طه آیههاى 1، 2و 3).
«اى هادى خلق، اى رسول، قرآن را از براى آن بر تو نازل نکردیم که خویشتن را به رنج در افکنى.
فرض از نزول قرآن آنست که مردم خدا ترس را متذکر و بیدار سازى.»
نکاتى که به شکل وام گرفته از منابع دیگر، نقل گردید و حاکى از ظرافتها و لطایف قرآنى در جریان تبلیغ است، نشان مىدهد که جوهرهی اصلى تبلیغ، فرآیندى درونى، و فطرى است. تبلیغ به روش قرآنى بیش از آنکه انتقال پیامهاى بیرونى باشد، استخراج ارزشها و درون مایههاى فطرى و خدادادى در ذات انسانهاست. و ذکر و تذکر و یادآورى رهیافت درونى تبلیغ براى کشف فطرت الهى انسان است.
**راهبردهاى روانشناختى تبلیغ، ص: 132@
