هیبت، حالت خوف و ترس از مقام با عظمت الهى است که مبدأش معرفت حقیقى به حق است، و آن کس که از معرفت محروم است و به این خاطر توجه به مقام دوست قلبش را تسخیر نکرده، نمىتواند داراى هیبت باشد.