در وطن که هستیم نمازمان تمام است و روزه هم باید بگیریم ولى بعضى وقتها نمىدانیم وطن ما کجاست؟
وطن ما کجاست؟
– زادگاه پدر و مادرم آنجاست من هم در همانجا به دنیا آمدهام ولى بزرگ شده ی آنجا نیستم، حالا نمىدانم وطن من هم همانجاست یا نه؟
– پدرم در آنجا خانه ی شخصى دارد، زادگاه او نیز همانجا بوده چند سالى براى تحصیل به آنجا رفتهام ولى خودم بزرگ شده ی جاى دیگرى هستم، وطنم کجاست؟
– پدر و مادرم مىگویند ما از وطن خود، اعراض کردهایم، یعنى براى همیشه آنجا را ترک کردهایم، هروقت آنجا مىروند نمازشان را شکسته مىخوانند، نمىدانم وظیفه ی من چیست؟
– بعضىها به من مىگویند تا وقتى ازدواج نکردهاى، وطن تو همان وطن پدر و مادر توست از آن به بعد حقّ انتخاب وطن دارى!
– مىگویند دختران بعد از ازدواج، وطن آنها همان وطن شوهرانشان است، آیا واقعیت دارد؟
وطنم کجاست؟
تشخیص وطن کار دشوارى نیست، به این امور توجّه کنید:
1. زادگاه شما، وقتى وطن شماست که بزرگ شده ی آنجا هم باشید.(1).
**راه سبز، ص: 96@
2. زادگاه پدر و مادر شما وطن شما نیست.(2).
3. زادگاه همسر شما وطن شما نیست.(3).
4. جایى که پدر و مادر شما یا همسر شما به عنوان وطن انتخاب کردهاند، وطن شما نیست.
یعنى شما در انتخاب وطن و یا اعراض از وطن تابع دیگران نیستید، باید به تکلیف خود عمل کنید(4) یعنى وطن شما اینجاست:
1. زادگاه شما که در آنجا بزرگ شدهاید.(5).
2. جایى که بعد از بالغ شدن، براى اقامت همیشگى انتخاب مىکنید.(6).
– ما بعضى وقتها، به سفر مىرویم. ولى بعضىها شغلشان مسافرت است مانند راننده ی قطار و ماشینهاى برون شهرى، خلبان و ملوان، وظیفه ی این گروه چیست؟
1. در سفرهایى که شغل آنهاست چنین عمل مىکنند:
– در سفر اوّل، هرچند طول بکشد، نمازشان شکسته است.
– در سفرهاى بعدى، نمازشان تمام است.(7).
2. در سفرهایى که مربوط به شغل آنها نیست مانند سفرهاى زیارتى سیاحتى نمازشان شکسته است.(8).
– بعضى از دانشآموزان، دانشجویان، معلّمان، کارمندان، کارگران و… شغلشان مسافرت نیست ولى محلّ تحصیل، خدمت و یا شغل آنان
**راه سبز، ص: 97@
جاى دیگرى است و به آنجا آمد و رفت مىکنند حکم آنان چیست؟
به فتواى حضرت امام خمینى قدس سره این گروه حکم مسافر دارند و باید مقرّرات آن را در نظر بگیرند. البتّه به فتواى مقام معظّم رهبرى (دام ظله) و برخى از مراجع بزرگوار دیگر این گروه نیز مانند کسانى که شغلشان مسافرت است، نمازشان تمام است با توجّه به این سه مسأله:
1. براى کارشان در کمتر از ده روز به محلّ کارشان سفر کنند.
2. سفر به آنجا براى شغل و کارشان باشد نه به جهت دیگرى.
3. سفر براى تحصیل وقتى حکم سفر براى شغل دارد و مشمول این حکم است که تحصیل، در حکم کار و شغل باشد مانند کسانى که در سپاه و ارتش یا ادارات، براى تحصیل، مأمور مىشوند. بنابراین شامل همه ی دانشآموزان و دانشجویان نمىشود.(9).
1) استفتائات / جلد 1 / صفحه 266 / سؤال 432.
2) توضیحالمسائل / صفحه 267 / سؤال 434.
3) استفتائات / جلد 1 / صفحه 265 / سؤال 43.
4) استفتائات / جلد 1 / صفحه 264 / سؤال 428.
5) استفتائات ، جلد1، صفحه 266 / سؤال 432.
6) استفتائات ، جلد 1، صفحه 265 / سؤال 431.
7) توضیح المسائل / نماز مسافر / شرط هفتم.
8) توضیح المسائل ، مسأله ی 1307.
9) الاستفتائات / جلد 1 / سؤال 654 و 669.
