همسردارى

خداوند با توانایى هایى که در مرد قرار داده است او را مدیر و مسئول اداره‏ی زندگى مى داند.

برخى از مردان فکر مى کنند زن و فرزند چون اسیرانى هستند که

**احکام راه سبز، ص: 165@

مى توان با آنان هر گونه رفتار کرد ولى اسلام زن را موجودى عاطفى مى داند که کانون محبت است. حیات و زندگى زن به عشق و علاقه بستگى دارد.

بنابراین بزرگترین رمز همسردارى اظهار محبت و علاقه است. البته اگر زن خواست از هوى و هوس‏ها پیروى و از فرامین الهى سرپیچى کند، مرد موظف است با احترام و محبت او را از آن کارها باز دارد.

این را هم بدانید که کمک کردن در کارهاى منزل، عبادت است و از شأن ما نمى کاهد.

و فراموش نکنیم که گرچه اکثر زن‏ها با عشق و علاقه کارهاى خانه را انجام مى دهند و فرزندان را مى پرورند ولى این وظیفه‏ی قانونى آن‏ها نیست بنابراین:

«مرد حق ندارد زن خود را به خدمت خانه مجبور کند.»(1).

1) توضیح المسائل، مسأله ی 2414.