در برخى موارد باید علاوه بر قضاى روزه در برابر هر روز 750 گرم طعام به فقیر بدهد مانند:
1. در ماه مبارک رمضان به خاطر عذر مثلاً مسافرت یا بیمارى روزه نگرفته است و پس از ماه مبارک رمضان با آنکه عذرش برطرف شده است عمداً تا ماه رمضان سال آینده قضاى روزههایى را که خورده نمىگیرد.
2. زنى که زاییدن او نزدیک است و روزه براى حملش ضرر دارد و نمىتواند روزه بگیرد.
3. زنى که زاییدن او نزدیک است و روزه براى خودش ضرر دارد و نمىتواند روزه بگیرد (در این صورت قضاى روزه بر او واجب است ولى اطعام به فقیر بنابر احتیاط واجب است.)
4. زنى که بچه شیر مىدهد و شیر او کم است و روزه براى بچهاى که شیر مىدهد ضرر دارد.
5. زنى که بچه شیر مىدهد و شیر او کم است و روزه براى خودش ضرر دارد (در این صورت قضاى روزه، واجب است ولى اطعام به فقیر بنابر احتیاط واجب است.)(1).
**راه سبز، ص: 120@
1) توضیح المسائل / مسأله ی 1705 و 1728 و 1729.
