هدف ما از تحصیل، باید خدمت به دین باشد. خدمت به جامعه هم وقتى مقدّس و ارزشمند است که براساس موازین اسلام و همراه با اخلاص باشد.
از هم اینک باید با مطالعه ی قرآن و کتابهاى مذهبى، ایمان خود را تقویت کنیم تا فردا که در جامعه مشغول به خدمت مىشویم از کمکارى و گرفتن «رشوه» بپرهیزیم و دیگران را نیز از این کارهاى ناشایست بازداریم.
حضرت على علیه السلام به مسؤولان و تمامى خدمتگزاران جامعه مىفرماید:
**راه سبز، ص: 128@
«هر مسؤولى که از رسیدگى به کارهاى مردم خوددارى ورزد، خداوند در روز قیامت او را ناکام و از خود دور خواهد ساخت، و اگر در برابر انجام وظیفه هدیّهاى بگیرد، گریبانگیر او خواهد شد و اگر رشوه بگیرد، به خدا شرک ورزیده است.»(1).
رشوه، اگر چه به عنوان «هدیّه»، «پیشکش»، «شیرینى»، و «حقّ و حساب» و مانند آن باشد، حرام است.
بر رشوهگیر واجب است چیزى را که گرفته به صاحبش برگرداند.(2).
**راه سبز، ص: 129@
1) عقاب الاعمال / صفحه 35.
2) تحریرالوسیله / جلد 2 / صفحه 406 / مسأله ی 6.
