اجازه ی پدر

زن اسیر محبّت است. آن چیزى که او را از پا درمى‏آورد و اسیر مى‏کند این است که نغمه ی محبّت و صفا و وفا و عشق از دهان مردى بشنود،

**راه سبز، ص: 156@

خوش‏باورى او در اینجاست.

مردها نیز به این نکته کاملاً واقفند و براى صید دختران به خوبى از آن استفاده مى‏کنند. بنابراین زن تا مادامى که دوشیزه است به سهولت زمزمه‏هاى محبّت مردان را باور مى‏کند. اینجاست که لازم است دختر ناآزموده با پدرش که از احساسات مردان بهتر آگاه است مشورت کند و لزوماً موافقت او را جلب کند.

این نکته را نیز به خاطر بسپاریم که اجازه ی مادر و برادر لازم نیست.(1) گرچه جلب رضایت آنان امرى است پسندیده و صفابخش زندگى آینده و موافق احتیاط.

1) رساله ی توضیح المسائل / مسأله ی 2376.