زمان مطالعه: < 1 دقیقه
یکى از بزرگان پارسایى را گفت: «چه گویى در حق فلان عابد که دیگران در حق او به طعنه(1) سخنها گفتهاند؟» گفت: «بر ظاهرش عیب نمىبینم و در باطنش غیب نمىدانم».
هر که را جامهى پارسا(2) بینى
پارسادان و نیکمرد انگار
ورندانى که در نهادش چیست
محتسب(3) را درون خانه چه کار؟
گلستان، ص 86، حکایت [1]
1) بطعنه: با سرزنش، به بدگویى.
2) جامه پارسا: پارسا جامه، در جامهى پرهیزگارى.
3) محتسب: مأمورى که کار او نظارت در اجراى احکام دین بود. مضمون بیت متأثرست از آیهى شریفه: «یا ایها الذین امنوا اجتنبوا کثیراً من الظن ان بعض الظن اثم و لا تجسسوا…» سورهى حجرات (49) آیهى 12: «اى کسانى که ایمان آوردهاید از بسیارى پندارها (گمان بد) نسبت به یکدیگر پرهیز کنید که برخى از گمانها گناه است و (احوال درونى مردم را) تجسس مکنید».
