قال الله تعالى کل نفس ذائقة الموت و انما توفون اجورکم یوم القیمة فمن زحزح عن النار و ادخل الجنة فقد فاز و ما الحیوة الدنیا الا متاع الغرور.
هر نفسى چشنده مرگ است و وفا مىشود به شما اجرتان روز قیامت. پس کسى که خودش را نجات داد از آتش و داخل بهشت شد به تحقیق رستگار شد و نیست زندگانى دنیا مگر متاع گمراهى و فریبنده.
و قال مولانا ابوعبدالله علیهالسلام: قد خط الموت على ابن آدم مخط القلادة على جید الفتاة
فرمود مولاى ما امام حسین علیهالسلام: به تحقیق زینت است مرگ بر فرزند آدم همان طورى که زینت است گردن بند بر
**زاد المتقین یا معراج المومنین، ص: 167@
گردن دختران جوان و در این تشبیه لطیفهاى است و آن لطیفه این است که مرگ زینت مىدهد فرزند آدم را همان طورى که گردن بند زینت مىدهد دختران جوان را.
روایت شده که امتى از پیغمبرشان طلب کردند که دعا کند خدا مردن را از آنها بردارد. پس آن پیغمبر دعا کرد مردن از میان آنها برداشته شد. تا این که هر کسى پدرش را و جدش را و جد جدش را مىدید و مشغول مىشدند به خدمت اینها و از کسب و کار باز ماندند و منازل براى آنها تنگ شد و به تنگ آمدند. پس نزد پیغمبرشان درخواست کردند تا این که دعا کند خدا مرگ را در میان آنها جارى کند. پس آن پیامبر دعا کرد مرگ باز میان آنها جارى شد و راحت شدند.
