از کتاب مواعظ العددیه سه حدیث از هشت حدیث نقل مىکنیم.
روى عن ابى عبدالله جعفر الصادق علیهالسلام انه قال علیهالسلام لبعض تلامذته یوما اى شى تعلمت منى فقال ثمان مسائل قال علیهالسلام قصها على لاعرفها قال الاولى رایت کل محبوب
**زاد المتقین یا معراج المومنین، ص: 220@
یفارقه حبیبه عند الموت فصرفت همتى الى ما لا یفارقنى بل یونسنى فى وحدتى و هو فعل الخیر و هو قوله تعالى و من یعمل خیراً یجز به قال علیهالسلام احسنت والله.
ترجمه: روایت شده از امام صادق علیهالسلام روزى از یکى از شاگردانش پرسید: در مکتب من چه آموختهاى؟ عرض کرد: هشت مسأله. فرمود: بیان کن تا بدانم. گفت: اول این که فهمیدم هر کس وقت مردن از آنچه دوست دارد جدا مىشود از این جهت تمام همت خود را در آنچه از من جدا نمىشود بکار بردم بلکه مونس من مىشود و او کارهاى خیر است و آن قول خداى تعالى است که فرموده هر که کار نیکى انجام دهد پاداش آن را مىبرد. حضرت فرمودند: احسنت والله.
و الثانیة قال رایت قوما یفتخرون بالحسب و آخرون بالمال و الولد و اذا ذلک الفخر لا فخر فیه فرایت الفخر العظیم فى قوله تعالى: ان اکرمکم عندالله اتقیکم فاجتهدت له ان اکون عندالله کریما قال احسنت والله.
ترجمه: گفت: دیدم دستهاى را که به حسب و نسب افتخار مىکنند و گروهى دیگر به مال و اولاد مىنازند با اینکه
**زاد المتقین یا معراج المومنین، ص: 221@
اینها هیچ یک فخرى ندارد و افتخار بزرگ در تقوى است که خداوند تعالى مىفرماید: از همه شما گرامىتر نزد خدا آن است که تقواى او زیادتر باشد. پس کوشش کردم نزد خدا پرهیزگارتر باشم. حضرت فرمودند: احسنت والله.
الثالثة قال رایت لهو الناس و سمعت قوله تعالى و اما من خاف مقام ربه و نهى النفس عن الهوى فان الجنة هى المأوى فاجتهدت فى صرف الهوى عن نفسى حتى استقرت فى مرضات الله قال علیهالسلام: احسنت والله.
ترجمه: گفت: از طرفى هوىپرستى مردم را دیدم و از طرفى آیه قرآن را که خداى تعالى مىفرماید: اما آن که از مقام پروردگار خود بترسد و خود را از هوى و هوس باز دارد بهشت مأواى او است لذا کوشیدم تا نفس را از هوى و هوس باز داشتم تا در راه رضاى خدا ثابت شدم. حضرت فرمودند: احسنت والله
