قرآن در مقام بیان پرتوى از فضیلت و ویژگى انسانهاى با ایمان و آراستهى به کمال و جمال، رکوع آگاهانه و سجدهى خاضعانه و پراخلاص، یا نماز و نیایش راستین را از ویژگىهاى آنان مىشمارد، و به برکت آن، نوید رستگارى جاودانه و نایل آمدن به بهشت زیباى خدا و نعمتهاى او را به آنان مىدهد.
قرآن در این مورد مىفرماید:
«التائبون العابدون الحامدون السائحون الراکعون الساجدون الأمرون بالمعروف و الناهون عن المنکر و الحافظون لحدود الله و بشر المؤمنین -» (1).
آن ایمان آوردگان راستین، آن توبه کنندگان، آن پرستشگران، آن ستایش کنندگان خدا، آن روزهداران، آن رکوع کنندگان، سجدهآوران، فراخوانان به ارزشها و کارهاى پسندیده، بازدارندگان از کارهاى ناپسند و نگهبانان مرزهاى مقررات خدایند؛ و تو اى پیامبر! به این گونه ایمان آوردگان، نوید رستگاران و نجات ده!
با این بیان، پیام زیبا و سازندهى آیه آن است که: از مهمترین، ویژگىهاى فکرى و اخلاقى و رفتارى انسانهاى ایماندار و پروا پیشه و اصلاحگر، نمازى سرشار از خضوع و نیایشى لبریز از خشوع در برابر پدید آورندهى توانا و فرزانهى هستى و داشتن ارتباط شکوفا و عاشقانه با اوست.
**زلال جارى نماز و نیایش در آیینهى قرآن و روایات، ص: 59@
1) توبه / آیهى 112.
