منش زیبا و سخن ارزشمند پیامبر در این مورد نشانگر آن است که نماز و نیایش باید ناب و خالص باشد و این گوهر کمیاب را نباید به ابزار دنیا و فریب و ریا و ریاست تبدیل ساخت و به ناخالصىها آلود.
آن حضرت در این مورد فرمود:
«من أحسن صلاته حین یراه الناس ثم أساءها حین یخلو فتلک استهانة استهان بها ربه؛» (1).
کسى که نماز خود را به هنگامى که مردم او را مىبینند نیکو گزارد، و وقتى به خلوت رفت، بد و بىمحتوا بخواند این اهانتى است که به پروردگارش روا مىدارد.
و نیز فرمود:
«صلاة الرجل تطوعا حیث لا یراه الناس تعدل صلاته على أعین الناس خمسا و عشرین؛» (2).
نماز کسى که به دلخواه، در جایى که مردم او را نمىبینند نماز مىخواند با بیست و پنج نمازى که در برابر چشم مردم خوانده مىشود، برابرى مىکند.
**زلال جارى نماز و نیایش در آیینهى قرآن و روایات، ص: 114@
1) نهج الفصاحة / ح 2835.
2) نهج الفصاحة / ح 1847.
