مجاهد شهید آقاى حاج سید احمد میرى زنجانى سال 1315 در سلطانیه زنجان در یک خانواده روحانى چشم به جهان گشود. پس از پایان تحصیلات دوره ابتدایى چون به روحانیت علاقه داشت، براى کسب علوم و معارف اسلامى به حوزه علمیه هیدج مشرف شد و در آن جا از علما و بزرگان کسب علم نمود و پس از مدتى وارد حوزه علمیه زنجان شد و به تحصیل علوم اسلامى پرداخت. در 1327 شمسى براى ادامه تحصیل رهسپار نجف اشرف در جوار حرم مولاى متقیان على بن ابى طالب علیه السلام شد و در آن جا از آیات عظام چون آیت الله العظمى حاج سید محسن طباطبایى حکیم (قدس سره) و آیت الله حاج سیدعبدالکریم زنجانى و دیگر حضرات کسب فیض کرد.
پس از مدتى براى دیدن اقوام و صله ارحام به ایران آمد و به دلیل انقلابى که در عراق به وجود آمده بود شهید آقامیرى دیگر نتوانست به نجف اشرف برگردد. بنابراین؛ براى این که از حوزه جوان قم نیز بهره برده باشد، به قم رفت و از محضر آیت الله العظمى آقا حسین طباطبایى بروجردى (قدس سره) و دیگر علما استفاده کرد.
شهید آقامیرى از ابتداى ورود به حوزه علمیه و دانشگاه امام صادق و حوزه کهنسال نجف اشرف از طاغوتیان نفرت داشت و از جنایت هاى حکومت پهلوى رنج مى برد تا این که با قیام 15 خرداد 1342 به رهبرى آیت الله العظمى خمینى(رحمةالله علیه) و دیگر زعماى جهان تشیع بر علیه رژیم سفاک پهلوى شروع به کار کرد تا بتواند اسلام را بر جهانیان معرفى کند.
شهید آقامیرى از 15 خرداد به بعد فعالیت چشم گیرى داشت و در 1346 با صبیه حضرت آیت الله مرحوم حاج آقا سید محمد میرطاهرى ازدواج کرد و حاصل این ازدواج، سه دختر و یک پسر بود.
نگارنده آرزومند است که فرزندان شهید همچون پدرشان طرفدار مظلوم باشند و ظالم را بکوبند و یقین دارد که خلف صالح آن بزرگوار خواهند بود.
پس از سال 42، مبارزه همچنان ادامه داشت و شهید بزرگوار در مساجد و محافل به مردم آگاهى مى داد.
و این فعالیت ها در سال هاى 1356 و 1357 تا شهادت وى به اوج خود رسید و مردم را در راه پیمایى هاى عظیم علیه طاغوت، رهبرى کرد.
در دى ماه 1357 در دانشگاه تهران به اتفاق روحانیون به تحصن نشست تا رهبر انقلاب با پیروزى وارد ایران شد. در شب 19 / 11 / 57 در اقامتگاه امام با ایشان ملاقات خصوصى داشتند و امام در این دیدار به ایشان رهنمودهایى را ارائه فرمودند.
از آن جایى که همیشه عاشق شهادت بود در تاریخ 26 / 11 / 57 هنگام نماز در محراب عبادت در مسجد ولى عصر (عج) واقع در جنوب غربى تهران مثل جدش على بن ابى طالب علیه السلام به خون خود غلتید و به درجه رفیع شهادت نائل گردید.(1).
1) شهداى روحانیت شیعه صص277 و 278.
