بدون مقدمه به سراغ سرچشمه زلال اندیشه امام در جارى نورانى کلام ایشان مى رویم تا روایت فتح و پیروزى امت اسلام را در آیینه کلامش دریابیم:
«بزرگان اسلام در راه حفظ اسلام و احکام قرآن کریم کشته شدند، زندان رفتند، فداکارى ها کردند تا توانستند اسلام را تا به امروز حفظ کنند و به دست ما برسانند.»
«امیرالمؤمنین علیه السلام با یاران فداکار خود در جنگ هاى صدر اسلام پیشقدم بود، اولاد طاهرین او مثل سیدالشهداعلیه السلام که قیام و نهضت و خون خود را در راه اسلام داد، و سایر ائمه ما که در پشت پرده تقیه، اسلام را ترویج و قرآن را تأیید کردند، شاهد این مدعا هستند.
اولیاى خدا براى دین خدا زحمت ها کشیدند، اسلام با خون پیش رفت، با زحمت پیش رفت، با فداکارى پیش رفت و ما باید با فداکارى پیش ببریم. اسلام محتاج به فداکارى است. قرآن کریم محتاج فداکارى قشرهاى ملت است. پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم به این ملت چشم دوخته است.
شهادت براى فرزندان اسلام و ذرّیه پیامبر عظیم الشأن صلى الله علیه وآله وسلم و اولاد فاطمه علیهاالسلام و امام حسین علیه السلام در راه و اسلام عزیز و قرآن کریم چیزى غیرعادى و پدیده اى غیرمعهود نیست.
شهادت سید مظلومان و هواخواهان قرآن در عاشورا، سرآغاز زندگى جاوید اسلام و حیات ابدى قرآن کریم بود. آن شهادت مظلومانه و آن اسارت، تخت و تاج یزیدیان را که با اسم اسلام مى خواستند به خیال خام خود اساس وحى را محو کنند، براى همیشه از صفحه تاریخ کنار زد.
مسلمانان و به ویژه، شیعیان در طول تاریخ از صدر اسلام تا کنون، سوابق درخشانى در میدان هاى خون و شمشیر داشته و به حکم قرآن و سنت رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم و سیره ائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین براى اهداف مقدسه اسلامى و قطع فساد با شمشیر و خون دست به گریبان بوده و فداکارى هاى عظیمى در این راه مقدس نموده اند.
«مسلمین باید خودشان را مکلف بدانند و گمان نکنند که اگر پیروز نشدند، پیروز نیستند و اگر معنویت ما محفوظ باشد، گرایشمان به قرآن محفوظ باشد چه شهادت براى ما حاصل شود که نیل بزرگى است و چه پیروز بشویم. ما الحمدلله در همه جا پیروز هستیم و احدى الحسنیین براى ماست. ان شاءالله».(1).
«من توصیه مى کنم به همه ملت ها که این رمزى که در ایران به آن رمز غلبه پیدا شد برابر قدرت ها، آن رمز را آن ها به کار ببرند. وحدت، اتکاى به خدا، تقویت ایمان، اتکال به قرآن کریم، اتکال به اسلام، وحدت کلمه رمز پیروزى ما [بود].»
«این یک معجزه است، یک معجزه بزرگ که شما خواهران و برادران با هم همصدا و با مشت هاى گره کرده در مقابل قدرت هاى شیطانى ایستاده اید. معجزه اسلام است، این قدرت اسلام است که در شما تجلى کرده است. این قوت ایمان است که شما را در این مبارزه پیروز کرد. این معجزه است که با شهید شدن یک عزیز، موج در تمام دنیا بلند مى شود. این معجزه است که خانم ها را در مقابل تانک و توپ، در مقابل مسلسل ها، در مقابل توپ ها و تانک ها برقرار کرد و از هیچ چیز نهراسید. این نور قرآن و اسلام است که در دل هاى شما و در قلوب همه ملت ایران جلوه کرده است.»
«رمز پیروزى امروز ما، این است که اتکاى به خداى تبارک و تعالى داشتیم. رمز پیروزى ما این است که جنبه فقط سیاسى نبود. فقط براى نفت امثال این ها نبود، جنبه، جنبه معنوى بود، اسلامى بود، جوانان ما آرزوى شهادت مى کردند، جوانان ما شهادت را استقبال مى کردند. سربازان ما از شهادت باک ندارند براى این که مردن را یک چیز فنا شدنى نمى دانند. سربازان ما شهادت را پیروزى و سعادت مى دانند و براى این سعادت کوشش مى کنند.
رمز اتکاى به قرآن و این که مردم ما شهادت را استقبال مى کردند و خوف در دل آن ها نبود، در عین حال که تانک ها و مسلسل ها به روى آن ها آتش مى گشود، آن ها استقبال مى کردند و خوف نداشتند. باعث شد مشت بر تانک غلبه کند، مشت بر مسلسل غلبه کند، مشت بر ابر قدرت ها غلبه کند و این رمز را حفظ کرده، این رمز پیروزى را تا حفظ کنید پیروز هستید. ملت ما تا با خداست پیروز است. ملت ما تا پناهگاه او اسلام است پیروز است. پرچم قرآن تا بر فراز سر ملت ماست پیروز است. این رمز را حفظ کنید.»
«شما دیدید که جمعیت 25 میلیونى که در مقابل یک میلیارد چیزى نیست و با نداشتن هیچ ابزار جنگى در دست، به واسطه قدرت ایمان و به اتکاى قرآن و اسلام، بر ابرقدرت شیطانى که پشت سر او قدرت هاى بزرگ تر شیطانى بود غلبه کرد و دست آن ها را از مخازن ایران قطع کرد.»
«با توجه به قرآن این سدها را شکستید، سدهایى که همه گمان مى کردند [شکستنش] ممتنع و غیر ممکن است.»
«پیروزى انقلاب ما به برکت اسلام و با فریاد الله اکبر به دست آمد. کسى گمان نکند که اشخاصى یا گروه هایى پیروزى را براى ما تحصیل کردند. این خداى متعال بود که وقتى دید مردم در راه او قیام کرده اند با آن ها همراهى کرد. اگر دشمنان مى خواستند که با طیاره هایشان، با توپ هایشان، با تانک هایشان، بریزند در خیابان ها و تهران را بمباران کنند، شما راه دفاعى نداشتید، کى منصرف کرد این ها را و کى خوف در دل آن ها انداخت که نتوانستند بکنند؟ شما که قوه اى نداشتید، ما که قدرتى نداشتیم. آن که در دل آن ها خوف را ایجاد کرد و پیروزى ما پیروزى به رعب شد، آن خداى تبارک و تعالى بود…
وقتى ملتى توجه به خدا پیدا کردند و دیدند که راه، راهى است که باید به طور شایسته اقدام در آن بکنند و سراسر کشور، همه جا صداى الله اکبر بلند شد، خداى تبارک و تعالى با آن ها همراهى کرد و دشمن هایى که نه فقط قدرت هاى داخلى بودند، بلکه قدرت هاى خارجى هم بودند، به هم شکست و همه انصراف پیدا کردند، از این که مقابله کنند و در دل همه رعب پیدا شد. این کارى بود خدایى و از دست هیچ بشرى این کار قابل انجام نبود. پس پیروزى ما، پیروزى اى است که به برکت اسلام و به برکت گرایش به قرآن پیدا شد.»
«آن حربه اى که در دست ایران است پیش آن ها نیست و آن ها نمى شناسند آن حربه را، آن حربه ایمان است، حربه توحید است، حربه اسلام است، حربه قرآن مجید است که در تحت بیرق یک همچو اسلام و قرآن و توحید همه مجتمع هستند و آن ها تأییدات عینى الهى را منکر هستند، نمى توانند بفهمند، این ها نمى توانند چشمشان را باز کنند و ببینند که در هر گوشه ایران یک امور خارق العاده واقع مى شود. آن ها در طبس آمدند و گمان کردند که مى توانند نیرو پیاده کنند که بیایند و به بهانه خارج کردن گروگان ها، ایران را قبضه کنند و خداى تبارک و تعالى شن ها و بادها را فرستاد و آن ها را شکست داد.»
«اگر پناه به اسلام و قرآن بیاورید، اجنبى به خود اجازه نمى دهد که از شما سند بردگى بگیرد، اجازه نمى دهد که مفاخر ملى و اسلامى شما پایمال شود.»
«ملت ها باید رمز را بفهمند که رمز پیروزى این است که شهادت را آرزو بکنند و به حیات، حیات مادّى، دنیایى، حیوانى، ارزش قائل نباشند. این رمز است که ملت ها را مى تواند پیش ببرد. این رمزى است که قرآن آورده است و ملت هاى عرب را در صورتى که در کمال ضعف بودند بر دولت هاى بزرگ سلطه داد. قرآن انسان ساخت، یک انسان الهى ساخت که با آن قدرت الهى را پیشبرد کرد و کم تر از نیم قرن بر امپراطورى ها غلبه کرد. باید این رمز را پیدا کرد. باید تابع قرآن شد، باید انسان قرآنى ایجاد کرد. ملت ها باید به صورت قرآن بشوند تا بتوانند پیش ببرند.»
«مادامى که با حق باشیم پیروز هستیم، حق بودن به این است که ما همه چیزمان را اسلامى کنیم، عقایدمان عقاید اسلام باشد. ایمان را در قلبمان تقویت کنیم، اعمالمان را تطبیق بدهیم با اسلام، با قرآن و اخلاقمان را مهذّب کنیم، تطبیق بدهیم با اسلام، اگر این طور بشویم ما حقیم و حق هم پیروز است، ولو این که عقب نشینى کنیم، کلاً پیروزیم براى این که مکتبمان پیروز است، حق است و حق پیروز، مسیرتان حق باشد.»(2).
این گفتار امام خمینى(ره) به خوبى، نقش سازنده ایمان و نماز را در نهضت انقلاب اسلامى مشخص مى نماید.
1) قرآن کتاب هدایت در دیدگاه امام خمینى، تنظیم معاونت پژوهشى مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام، چ دوم، ص 183-181.
2) قرآن کتاب هدایت در دیدگاه امام خمینى(ره) (دفتر سیزدهم)، ص199-190.
